پست های ویژه
دانلود رمان نورانی… پسر قصه‌مون یه کشتی‌گیر معروفه که عاشق دختر خالشه، ولی خب مشکلات زیادی سر راهشون قرار می‌گیره…
بعد از رفتن حمید، البرز به سمتم می‌آید و روی میز کوتاهی که در وسط و روبه‌رویم قرار دارد، می‌نشیند.
دستانم را در دستانش پنهان می‌کند: «باز که تو عرق کردی، دختر خوب.»
چند ورق دستمال می‌گیرد و آهسته کف دستم را پاک می‌کند.
_ «بی‌فایدست… دوباره عرق می‌کنه… وقتی استرس دارم، اینجوری میشه.»
می‌گویم: «شیدا پایینه، نه؟ تو که جز اون دختر عموی دیگه‌ای نداری.»
_ «آره، شیداست… مگه دیو دوسره که اینجور رنگت پریده؟ به خودت بیا قشنگم، استرست بی‌خوده.»
از زور استیصال نزدیک است به گریه بیفتم.
_ «می‌ترسم، البرز… نمی‌تونم باهاش روبه‌رو بشم… اگه پاهاش روبه‌رو بشه جلوش کم بیارم چی؟»
ناباور نگاهم می‌کند، انگار که حرف نامربوطی زده باشم.
_ «چرا مزخرف می‌گی؟ کم بیارم یعنی چی؟ مگه چه شخص مهمیه؟!»
حرف‌هایش در کتم نمی‌رود.
_ «می‌گم تو برو پایین، هر وقت رفتش بهم بگو برم خونمون.»
_ «نه عزیزم… الان دوتایی می‌ریم پایین… می‌خوام نازدار خانوممو ببینه.»
با بلند شدنش و کشیدن دستم، خودم را روی صندلی می‌چسبانم.
_ «نه من نمیام، البرز… دوست ندارم باهاش رو به رو بشم.»
_ «میای، خوبشم میای… نمی‌خواد بخورتت که، الانم بلند شو جونم… قول میدم بعد چند دقیقه برات ماشین بگیرم، بفرستمت خونه.»
موضوع قبلی را فراموش می‌کنم و اخم‌هایم در هم می‌رود.
_ «اونوقت من که رفتم شما بمونید، چیکار کنید؟»
چشمانش را برایم درشت می‌کند و ناگهان به قهقه می‌افتد.
عضویت در انجمن نودهشتیا (کلیک کنید)
اگر شما نویسنده رمان هستید و از انتشار رمان در این سایت رضایت ندارید میتوانید درخواست حذف دهید
